Pałac jest połączeniem baroku i stylu klasycystycznego. Fasada podzielona jest sześcioma pilastrami w stylu korynckim. Góruje nad nią XVIII wieczna attyka z tympanonem, w którym znajduje się herb Działyńskich – Ogończyk. Po obu stronach tympanonu umieszczono płaskorzeźby, które można odczytać jako dwa różne podejścia do kwestii odzyskania niepodległości. Scena z prawej strony przedstawia rzymski pochód ofiarny – symbolizujący konieczność poświęcenia i pracy. Na lewej stronie przedstawiony jest pochód tryumfalny – nawiązujący do walki zbrojnej i powstań. Ponad nimi gnieździ się pełnoplastyczna rzeźba wodnego ptaka. W założeniu miał to być pelikan – symbol ofiarności i poświęcenia, ale w XIX wiecznej Polsce nikt nie wiedział, jak dokładnie ten ptak wygląda. W taki sposób powstał stwór, mający trochę z łabędzia i trochę z orła. Po jego bokach znajdują się panoplia – czyli rzeźby z elementami uzbrojenia. Wewnątrz wyróżnia się reprezentacyjne pierwsze piętro z Salę Czerwoną o bardzo bogatej stiukowej dekoracji. Jej balkony wychodzą na zachodnią pierzeję starego rynku i stanowią dogodny punkt widokowy.
Historia
1773 – 1776 powstaje pałac miejski na zlecenie Władysława Rocha Gurowskiego
1808 – pałac przechodzi w posiadanie rodu Działyńskich, od których bierze się jego nazwa
1830, 1848 i 1863 – odbywały się zebrania związane z walkami powstańczymi, pałac staje się ośrodkiem kultury polskiej
1924 – Władysław Zamoyski włączył pałac w stworzoną przez siebie Fundację Zakłady Kórnickie i przekazuje go narodowi polskiemu
1945 – budynek doszczętnie spłonął w wyniku działań wojennych
1953 – 1957 – odbudowa i renowacja gmachu
Lista pozostałych atrakcji turystycznych w Poznaniu.