Biblioteka Raczyńskich posiada reprezentacyjną fasadę skierowaną na południe, na Plac Wolności. Przy jej projektowaniu, francuscy architekci Ch. Percier i P. F. Fontaine czerpli inspirację z paryskiego Luwru. Na boniowanym cokole stoi dwanaście par korynckich, odlanych w żeliwie kolumn oraz dwie pary podobnych pilastrów po bokach budynku. Ponad kolumnami znajdują się architraw, belkowanie, gzyms i balustrada. Z ich linii wyłamuje się centralnie umieszczony tympanon, którego zadaniem jest podkreślenie głównego wejścia. Czterospadowy dach pokryty jest miedzianą blachą Cofnięcie pierwszego i drugiego piętra stworzyło loggię, której sufit zdobią stiukowe ornamenty.
Zadaniem biblioteki było gromadzenie i rozpowszechnianie publikacji naukowo-dydaktycznych. Kładzono też nacisk na krzewienie języka polskiego oraz zachowanie cennych dzieł, związanych z polskim piśmiennictwem. Podstawą biblioteki był zbiór przeniesiony przez Raczyńskich z majątku w Rogalinie. Niestety większość z rękopisów, starodruków i zbiorów kartograficznych została umyślnie zniszczona przez Niemców, aby umniejszyć dokonania polskiej kultury. Natomiast udało się ocalić przed okupantem takie unikaty, jak: XIII-wieczny rękopis pergaminowy z klasztoru cystersów w Paradyżu, list króla Zygmunta Augusta z 1517 r. oraz jedyny zachowany egzemplarz kancjonału husyckiego z 1541 r.
Historia
1822-1828 – powstaje budynek zaprojektowany dla hrabiego Edwarda Raczyńskiego
1829 – otwarcie biblioteki, przekazanie księgozbiór rodziny Raczyńskich
1829-1830 – powstaje drugie skrzydło przeznaczone na galerię obrazów Atanazego Raczyńskiego
1939-1945 – Niemcy z premedytacją niszczą zbiory z języku polskim, aby umniejszyć dokonania polskiej kultury
1945 – podczas walk o miasto biblioteka zostaje poważnie uszkodzona, a skrzydło z galerią malarstwa zrównane z ziemią
lata 50 XX w. – odbudowa bubynku
Lista pozostałych atrakcji turystycznych w Poznaniu.