Rynek Jeżycki – Serce Jeżyc w Poznaniu
Rynek Jeżycki to jeden z najważniejszych rynków miejskich w Poznaniu, którego historia sięga końca XIX wieku. Pełnił on funkcję centralnego placu handlowego dla Jeżyc, dawnej osady podmiejskiej, która została włączona do Poznania 1 kwietnia 1900 roku. Dziś Rynek Jeżycki nadal pozostaje miejscem tętniącym życiem, będąc nie tylko przestrzenią handlową, ale i kulturowym centrum tej dzielnicy.
Geneza i historia
Urbanistyczna regulacja Jeżyc rozpoczęła się w 1891 roku, kiedy to wytyczono nową siatkę ulic oraz centralnie położony plac targowy – Marktplatz, obecny Rynek Jeżycki. Jego północną granicę stanowiła Szosa Berlińska (dzisiejsza ul. Dąbrowskiego), a zachodnią średniowieczny trakt łączący Jeżyce z Górczynem. Zachodnia strona placu miała być obsadzona drzewami, na wzór reprezentacyjnej ulicy Dąbrowskiego. W tamtych czasach rynek nosił nazwę Jersitzer Markt.
Na początku XX wieku Rynek Jeżycki stał się jednym z najbardziej reprezentacyjnych placów handlowych w mieście. Otaczające go kamienice, zaprojektowane przez renomowanych poznańskich architektów, takich jak Max Biele, Paul Pitt czy Oskar Hoffmann, stanowiły wizytówkę Jeżyc. W 1910 roku przez Rynek poprowadzono linię tramwajową z Mostu Teatralnego do ulicy Polnej, a na samym placu działał m.in. drewniany pawilon mleczarski.
W okresie niemieckiej okupacji (1939–1945) Rynek nosił nazwę Westmarkt. W 1945 roku zachodnia pierzeja Rynku uległa zniszczeniu, a w miejscu historycznych kamienic powstały pawilony handlowe. 10 lipca 1945 roku na placu odbyło się uroczyste powitanie 5. Brygady Artylerii Ciężkiej Wojska Polskiego wracającej z Berlina.
Pod koniec XX i na początku XXI wieku zabudowa wokół Rynku została częściowo zrewitalizowana, odzyskując swój historyczny charakter. Dziś Rynek Jeżycki to popularne targowisko, na którym można kupić świeże owoce, warzywa oraz kwiaty. Funkcjonują tu również liczne sklepy, punkty usługowe, restauracje oraz tradycyjny bar mleczny Duo-Bar Jeżycki.
Zabudowa
Najstarsze budynki przy Rynku to charakterystyczne dla przedregulacyjnych Jeżyc domy szachulcowe, m.in. pod numerami 45, 47, 50, 51 oraz przy ul. Kraszewskiego 3. Wyróżnia się również monumentalna kamienica Oskara Hoffmanna (numery 1–3), a pod numerem 53/55 znajduje się czterokondygnacyjna kamienica zaprojektowana przez Paula Pitta, która pełniła funkcję siedziby Banku Ludowego.
Tablica pamiątkowa
Na budynku nr 53, obecnie siedzibie Banku Zachodniego WBK, umieszczono tablicę pamiątkową upamiętniającą działalność Banku Ludowego w latach 1919–1950. Jej treść oddaje hołd założycielom i działaczom banku, którzy przyczynili się do obrony polskości pod zaborem pruskim.
Podsumowanie
Rynek Jeżycki to miejsce o bogatej historii i niezwykłym klimacie, które od ponad wieku pełni funkcję centrum handlowego i społecznego Jeżyc. Dzięki rewitalizacji oraz zachowaniu historycznej architektury, Rynek nadal pozostaje jednym z najbardziej charakterystycznych punktów na mapie Poznania.